Over het nut en de noodzaak van de maatregelen tegen het corona-virus wordt een fel debat gevoerd. Dat is logisch, want het gaat natuurlijk wel ergens over. Ongetwijfeld heb jij zelf ook een mening over, om maar wat te noemen, de avondklok, de sluiting van de horeca, de sluiting van de scholen, de anderhalve meter…
Ik merk het bij mezelf, ik hoor het om me heen: we zijn een beetje schermmoe. Wat is eraan te doen? En hoe kijkt de organisatiefilosoof hier tegenaan?
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik was maandag wel een beetje ontdaan. Daar gaan we weer, dacht ik. We waren net weer een beetje opgekrabbeld en weer wat ont-moetingen aan het organiseren, en dan gooit zo’n virus weer roet in het eten.
De afgelopen maanden was een rollercoaster van emoties, aanpassingen, onzekerheden, flexibiliteit, zoomen en nog veel meer. Wat heeft mij het meest verrast?
Deze periode van gedwongen thuis zitten is een uitgelezen kans om je te bezinnen op waar je normaal zo druk mee bent en of dat eigenlijk wel zo belangrijk is. Zo zorg je ervoor dat dit ook tot een echte verandering leidt.